[Advaita-l] Sivaanandalahari - 17

[Anbu sivam2]

Sivaanandalahari - 17 (1)
फलद्वा पुण्यानां मयि करुणया वा त्वयि विभो
प्रस्न्‍नेऽपि स्वामिन् भवदमल-पादाब्ज-युगलम् ।
कथं पश्येयं मां स्थगयति नमस्स्ंभ्रम-जुषां
निलिंपानां श्रेणि-र्निज-कनक-माणिक्य-मकुटै: ॥ १७ ॥


phaladvA puNyAnAM mayi karuNayA vA tvayi vibho
prasn^ne&pi svAmin bhavadamala-pAdAbja-yugalam |
kathaM paSyeyaM mAM sthagayati namassMbhrama-juShAM
niliMpAnAM SreNi-rnija-kanaka-mANikya-makuTai: || 17 ||


How will I see your lotus feet even if you condescend to grant me your
appearance, either due to my good deeds or due entirely to your compassion,
since they won’t be visible to me, vision being obstructed by the ruby
studded gold crowns of Devas eagerly worshipping thy feet?

*Commentary

*தானந்தம் இல்லான் தனையடைந்த நாயேனை
ஆனந்த வெள்ளத் தழுத்துவித்தான் காணேடீ
ஆனந்த வெள்ளத் தழுத்துவித்த திருவடிகள்
வானுந்து தேவர்கட்கோர் வான்பொருள்காண் சாழலோ.

சலமுடைய சலந்தரன்தன் உடல்தடிந்த நல்லாழி
நலமுடைய நாரணற்கன் றருளியவா றென்னேடீ?
நலமுடைய நாரணன்தன் நயனம்இடந் தானடிக்கீழ்
அலராக இடஆழி அருளினன்காண் சாழலோ.
(திருவாசகம்)

This sloka highlights Siva Paadha Dharisanam. The story of Sudharsana Chakra
is embedded in this sloka.

(contd.)